Uroda

Odwiedź naszą stronę tutaj - Zobacz szczegóły - Przeczytaj pełną wersję tutajsię więcej - Przejdź na stronę - Skontaktuj się - Zobacz pełen opis tutaj - Kliknij, aby przeczytać więcej - Zarejestruj się - Zobacz teraz - Zarejestruj się
Działanie wstrzyknięć u chorych na bół krzyża 6 lipca 2014, Doktor No comments Wstrzyknięcia nadtwardówkowe działają w zależności od objętości podanego środka oraz tego, czy ma on działanie przeciwbólowe czy przeciwzapalne. Swego czasu istniał zwyczaj wstrzykiwania dużej ilości – często 100 ml lub więcej – roztworu przeciwbólowego przez rozwór krzyżowy (hiatus sacralis). Wstrzyknięcia takie przemieszczały worek oponowy, przez co dochodziło do odbarczenia uciśniętych korzeni oraz rozrywania istniejących zrostów korzeni z otoczeniem. Później zauważono, że okres zniesienia bólu znacznie przekraczał czas działania leku znieczulającego. Zaobserwowano także, że wstrzyknięcie dużych objętości tylko roztworu fizjologicznego NaCl przejściowo znosi ból w rwie kulszowej, spowodowanej tyłoprzemieszczeniem jądra miażdżystego. W wyniku tego stwierdzono, że działanie wywiera zarówno środek znieczulający, jak też objętość podanego płynu, a także, że wstrzyknięcie dużych objętości samego roztworu fizjologicznego NaCl ma czasowe działanie znieczulające. ARACHNOENTOMOLOGIA LEKARSKA 20 maja 2014, Doktor No comments Stawonogi (.Arthropoda) należą do grupy zwierząt liczącej ok. 1,5 min znanych gatunków, z czego większość stanowią owady. Ponadto ciągle odkrywa się wiele no-wych, dotychczas nie opisanych, gatunków i podgatunków. Zwierzęta należące do tego typu zamieszkują wszystkie środowiska: wodę, ląd, powietrze i odgrywają dużą rolę w przyrodzie. W większości przypadków są one pożyteczne dla człowieka, dostarczając mu pożywienia, ułatwiając hodowlę roślin, zapylając je i poprawiając strukturę gleby. Wiele z nich to saprofagi, które spełniają funkcje sanitarne w przyrodzie przez rozkładanie i usuwanie szczątków roślinnych i zwierzęcych. Jako drapieżcy i pasożyty niszczą inne stawonogi szkodliwe dla zdrowia człowieka oraz jego gospodarki. Niektóre z nich służą też badaczom jako zwierzęta doświadczalne. Wśród stawonogów istnieje jednak wiele gatunków niszczących rośliny uprawne oraz zapasy żywności gromadzone przez człowieka. Niektóre z nich, jako pasożyty, wywołują choroby zwierząt gospodarskich, co powoduje straty w hodowlach. Stawonogi mogą również niszczyć produkty pochodzenia zwierzęcego. Ta strona ich działalności czyni je częściowo odpowiedzialnymi za ogromne straty ekonomiczne oraz niedobór żywności występujący na świecie. Stosunkowo niewiele gatunków stawonogów pasożytuje bezpośrednio na człowieku. Większość stanowią przenosiciele, a w niektórych przypadkach również i rezerwuary patogenów rozmaitych chorób infekcyjnych oraz inwazyjnych, przyczyniający się do szerzenia epidemii i epizoocji, powodujących śmierć milionów ludzi oraz straty wśród zwierząt dziko żyjących i hodowlanych. Poza tym niektóre gatunki skorupiaków są żywicielami pośrednimi przywr i tasiemców pasożytujących u człowieka. Stawonogi są zwierzętami bezkręgowymi, różniącymi się znacznie między sobą morfologią, fizjologią i sposobem życia. Mają jednak wspólne cechy pozwalające zaliczyć je do jednego typu. Charakteryzują się one bowiem: segmentowaną budową ciała, szkieletem zewnętrznym (brak szkieletu kostnego) powstałym z chitynowe- go oskórka (cuticula), niekiedy przepojonym solami wapnia oraz parzystymi, członowanymi odnóżami. Bąblowica 3 sierpnia 2014, Doktor No comments Protoskoleksy zjedzone przez psa lub innego żywiciela ostatecznego wynico- wują się w jelicie cienkim i przytwierdzają do błony śluzowej przyssawkami oraz hakami. Inwazja jest często mnoga, co wiąże się z dużą liczbą protoskoleksów w płynie bąblowca płodnego. Mimo niewielkich rozmiarów ciała forma ostateczna tasiemca jednojamowego rośnie dość wolno – okres dojrzewania oblicza się zazwyczaj na 6-9 tyg. Stwierdzono, że okres ten może być krótszy i zależy od wieku żywiciela ostatecznego, a także prawdopodobnie od wielu cech żywiciela pośredniego i właściwości biologicznych szczepu samego pasożyta. Wykazano np., iż okres dojrzewania E. granulosus u jednorocznego psa trwa 36 dni, u 12-letniego zaś – 50. Warto też zaznaczyć, że jaja inwazyjne u psa starego są mniej liczne niż u młodszego, mimo jednakowej dawki materiału inwazyjnego. Przeżywalność postaci dojrzałych tasiemca u psa określona jest zwykle na kilka miesięcy, zaś larw u żywicieli pośrednich aż na kilkadziesiąt lat. Chorobotwórczość. Bąblowica, echinokokoza (echinococcosis), przebiega naj-częściej ze zmianami w wątrobie (ok. 60%), rzadziej w płucach (ok. 20%), a spora-dycznie w nerkach, mięśniach, śledzionie, tkankach miękkich, mózgu lub kościach, w których powoli rosnąc (ok. 1 cm średnicy/rok) bąblowiec może przez wiele lat nie dawać żadnych objawów.